Teknoloji çağının insanının şanslı mı şanssız mı olduğuna karar veremiyorum. Gözlemlerimde mümkünse kendi hayatımı mercek altına alıp satırlara yansıtıyorum. Bilgisayarım var, internet bağlantım var, televizyonum var, film cd'lerim var; ama sanki bu teknolojik yoğunluk beni kendine hapsediyor. Ya, bu nasıl iş ki bilgisayarıma kişilik veriyorum ve onu dostum gibi hissediyorum. Biz teknoloji çağının çocukları içimize kapanmıyor muyuz sizce? Günlük planlarımızı yaparken TV, internet gibi etkenleri değişken olarak kullanmıyor muyuz? Teknoloji arttıkça "iletişim ve bilgiye ulaşım" kolaylaşıyor, ama biz içimize kapanıyoruz. Güleyim mi veya ağlayayım mı, bilemiyorum. Sanki "The Matrix" gerçek ve sanal bir dünyada yaşıyoruz. Şu insan yapımı aletler bizi esir almadılar mı dersiniz?
19/07/2007
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder