Uyanığım, buradayım ve yenileniyorum... Yazıp yazmama arasında kararsız kaldım... Yazdıklarım dünya için bir anlam ifade etmese bile, yazarak rahatlayanlardanım. Eski yazılarımda şu an katılmadığım çok sayıda düşünce var, ama değişime kapalı bir kişi değilim. Evren değişiyor. Benim düşüncelerim neden sabit kalsın?
Bugün Monna Rosa'yı dinleyip durdum. Uykum kaçınca, şiir dinlemek istedim. Monna Rosa sisler bulutlar arkasında bir kişi miydi, Sezai Karakoç üstada sorabilmek isterdim. Monna Rosa'nın sarışın değil de, koyu renk saçlı olduğunu düşünüyorum. Bilemeyiz, ama bir silüet ekleyip şiirden bir bölümle devam edelim.
Monna Rosa'dan...
"Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa:Henüz dinlemedin benden türküler.
Benim aşkım uymaz öyle her saza,
En güzel şarkıyı bir kurşun söyler...
Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa.
Yağmurlardan sonra büyürmüş başak,
Meyvalar sabırla olgunlaşırmış.
Bir gün gözlerimin ta içine bak:
Anlarsın ölüler niçin yaşarmış,
Yağmurlardan sonra büyürmüş başak.
Artık inan bana muhacir kızı,
Dinle ve kabul et itirafımı.
Bir soğuk, bir garip, bir mavi sızı
Alev alev sardı her tarafımı,
Artık inan bana muhacir kızı."
