Değerli Ali Çolak'ın "Mavisini Yitirmiş Yaşamak" adında bir kitabı var. Kitabın içeriği gibi adı da çok hoşuma gidiyor. İnsan gökyüzüne baktığı zaman ve o güzelim maviyi neşeyle seyrettiği zaman nasıl mutlu olur. İşte, hayatta böylesine mavi olmalı ve insana huzur vermeli. Fakat bizler kalkınması engellenmiş, mavi renkleri griye döndürülmüş bir ülkede doğduk ya. O nedenle çoğumuz karamsarızdır, olayların olumlu yönlerini görmekte zorlanırız, hayal dünyamız dardır. "Türk'ün Türk'e propogandasıyla" zaman akar gider de bu ülkede, ama yine de çalınan hayatların, yitirilen güzelliklerin hesabı sorulamaz.
Şehirlerimiz de bize benzer. Bakarsınız gri bir ton şehirlere egemendir. Yeşil ve maviye hasrettir yurdumun gariban vatandaşı. Umutlar çalınmış ya, her sabah karamsarlıkla veya umursamazlıkla yatağından kalkar ve kendisine sunulan dar imkanların peşinde gider. Kimi kabullenmiştir, kimi isyandadır, kimi düşünme duygusunu silmeye çalışır ve kimi de ben gibi sesini duyurmaya çalışır.
Çaldılar hayatımızdan maviyi ve yeşili. Kalkınması engellenmiş bir ülkenin zorluklarına hapsettiler biz milyonları. Yediler, ama doymadılar daha. Her biri bir perdenin arkasına saklandı ve kendisini bir ideolojinin savunucusu ilan etti. Farklı kimlik sahibi olarak gözükseler bile hedefleri aynıdır: Daha fazla para, daha fazla iktidar. Çaldılar mavimizi, yeşilimizi, umutlarımızı.
18/07/2007
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder