Eskilerden 16...ÇOCUKLUĞUMDAN VE BAHÇELİ EVLERDEN HABER VAR MI?

Bir apartmanda yaşarken, birkaç metrelik bir odaya kapanmışken bu satırları yazıyorum. Sağımda, solumda, her yanda beton görerekten bu satırları yazıyorum. Sizlere sormak istiyorum. Çocukluğumdan, o mutlu ve saf yıllardan bir haber var mı? O yıllar çok uzakta kaldılar. Hâlbuki ne güzel, ne yaşanası yıllardı o yıllar. Her şey saftı, her maddenin rengi daha parlaktı, güneş daha güzeldi ve gök mavisi daha bir deli maviydi ve o zamanlar bahçeli evler vardı; bahçesinde türlü türlü ağaçlar, çiçekler olan güzelim evler vardı. O yıllarda hayat bir başka güzeldi. Hele boş zamanlarda oynanan o oyunlar, bahçe bakımını büyüklere bırakmamak için çocukça direnişler vardı ya, o anların tamamı özeldi. Türlü türlü meyve ağaçları vardı o bahçelerde: Erik, ayva, kayısı, ceviz, hurma, yenidünya, üzüm, zeytin, incir, dut ve akla gelmeyen diğerleri. Bahçede bakılan kediler ve sevimli kedi yavruları, bahçede oynanan türlü türlü oyunlar…

Takip eden yıllarda çocuk yüreğimizi yakan “betonlaşma özentisi” ve bahçeli evlerin yok edilişi. Batılı olacaktık ya, o güzelim evler birer birer apartmana dönüşmeye başladı. O güzelim ağaçlar kesildi, oyunlar oynadığımız bahçeler yok edildi ve zevksiz apartmanlara mecbur kılındık. Sadece bahçeli evler yıkılmadı ve aynı zamanda çocukluğumuz, çocukça umutlarımız, o bahçelerden yükselen kahkahalar, ettiğimiz kavgalarda gömüldü tarihin sayfalarına. Mazimiz çalındı ve hatta mazimiz kara topraklara gömüldü. Şimdi özlemle anmamak mümkün mü o cazibeli ve sevinçli yılları?

Yine bizler şanslıydık ki en azından son vagona binebildik ve bahçeli evde yaşamanın mutluluğunu tadabildik. Şimdiki çocuklara acımamak mümkün mü? Güzelim çocuklar apartmanlara mahkûm edildiler ve kendilerine ait bir düş dünyası olmaları engellendi. Nüfus arttı ve bahçeli evler birer canavar misali apartmanlara dönüştüler. Ah, şu zalim betonlaşma hevesi yedi o güzelim bahçeli evleri. Yine yüreğimde aynı arzu, yine bahçeli evde yaşama özlemi… Artık pek mümkün değil bu, çünkü bahçeli evde yaşamak ucuz değil artık. Ben kaybettim o güzelim yıllarımı ve çocukluğumu. Arasam da mümkün değil bulmak...

22.07.2007