Rahmetli babamın siyah-beyaz resimlerinden birkaç tanesini aşağıya ekliyorum. Resimlerde babam tek değil ve adlarını bilmediğim arkadaşları var. Kim bilir, belki hayatta olanlar da vardır.
Resimler canlıdır, resimler haykırır, resimler konuşur, resimler güler, resimler mutlu olur, resimler üzülür; çünkü resimler de biz gibi canlıdır.
Ve bir şiir... Şairini bilmiyorum, ama babamın el yazısından kağıda dökülen...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder